Dyskopatia szyjna staje się coraz bardziej powszechna i już osiągnęła miano choroby cywilizacyjnej. Przebieg wiąże się z dolegliwościami bólowymi, może prowadzić do poważnych problemów neurologicznych, zaburzeń sprawności kończyn górnych. Jest związana z postępującym zużyciem krążków międzykręgowych. Niestety z powodu małej aktywności fizycznej jak i niewłaściwej postawy ciała coraz częściej choroba dotyczy młodych osób, a ciężkie przypadki wymagają operacji kręgosłupa szyjnego.
Spis treści:
- Co to jest dyskopatia szyjna?
- Jak powstaje dyskopatia szyjna?
- Przyczyny powstawania dyskopatii szyjnej
- Objawy dyskopatii szyjnej
- Rozpoznanie dyskopatii szyjnej
- Leczenie i ćwiczenia – dyskopatia szyjna
1. Co to jest dyskopatia szyjna?
Dyskopatia szyjna (inaczej przepuklina kręgosłupa szyjnego, rwa szyjna, rwa barkowa) to zmiany patologiczne dotyczą pierścienia włóknistego i jądra miażdżystego w krążkach międzykręgowych. Celem tych struktur jest ochrona kręgów przed zużyciem oraz amortyzacja wstrząsów podczas ruchu. Gdy zaniedbujemy ruch i prowadzenie zdrowego trybu życia – pierścień włóknisty traci elastyczność i odwadnia się, a nawet pęka. Następnie jądro miażdżyste wypada z pozycji i wywiera nacisk na nerwy co jest źródłem bólu.
2. Jak powstaje dyskopatia szyjna?
W przebiegu choroby dochodzi do uszkodzeń pierścienia włóknistego oraz zmian w obrębie jądra miażdżystego, które zaczyna napierać na włókna pierścienia. Z czasem zmiany stają się coraz bardziej zaawansowane – pierścień włóknisty pęka, a jądro miażdżyste uwypukla się przez pierścień i uciska na nerwy przechodzące przez kanał kręgowy. Z tego powodu dyskopatia – kręgów szyjnych, ale i pozostałych kręgów w obrębie całego kręgosłupa – bywa potocznie określana mianem wypadnięcia dysku.
Do zmian zwyrodnieniowych dochodzi w:
- zwyrodnienie krążka międzykręgowego bez jego uwypuklenia na zewnątrz,
- zwyrodnienie krążka z jego symetrycznym uwypukleniem
- przepuklina krążka międzykręgowego – przepuklina jądra miażdżystego – tu zwykle uwypukleniu ulegają też fragmenty pierścienia włóknistego, a niekiedy także elementy chrzęstne, kostne i więzadłowe.
3. Przyczyny powstawania dyskopatii
Istnieje wiele czynników powodujących powstawanie zaburzenia, jednak te najczęściej występujące to:
- Starzenie się i zużywanie kręgosłupa,
- Złe nawyki – nieprawidłowa postawa,
- Predyspozycje genetyczne,
- Czynniki związane z zawodem lub rekreacją,
- Gwałtowne i niekontrolowane ruchy głową np. wypadki komunikacyjne,
- Wady postawy ciała (lordoza / kifoza szyjna),
- Siedzący tryb życia,
- Wielokrotnie powtarzające się mikrourazy,
- Brak aktywności fizycznej,
- Noszenie ciężkich toreb, plecaków na jednym ramieniu,
4. Objawy dyskopatii szyjnej
Najczęściej występujące objawy, świadczące o występowaniu dyskopatii szyjnej to:
- Ucisk i ból po jednej stronie szyi,
- Bóle głowy,
- Sztywność lub przykurcze karku i kończyn górnych,
- Nudności,
- Omdlenia,
- Zaburzenia czucia,
- Zawroty głowy,
- Ból twarzy,
- Drętwienie skóry,
- Uczucie duszenia się w gardle,
- Bolesne i niekontrolowane skurcze mięśni kończyn górnych,
W zależności od stopnia zaawansowania zaburzenia, objawy mogą występować z różnym nasileniem, jeżeli jednak dostrzegacie państwo u siebie któreś z powyższych objawów, stanowczo zalecamy wizytę u specjalisty.
5. Rozpoznanie dyskopatii szyjnej
Rozpoznanie dyskopatii szyjnej rozpoczyna się od wywiadu z pacjentem w którym pacjent opisuje występujące u niego objawy. Na podstawie wywiadu lekarz podejmuje decyzję o dalszych etapach leczenia. W przypadku charakterystycznego przebiegu, obciążeń i objawów diagnostyka radiologiczna najczęściej nie jest zalecana we wczesnych okresach choroby. Proponuje się leczenie farmakologiczne i w przypadku braku skuteczności – lekarz zaleca zrobienie badań radiologicznych w postaci RTG kręgosłupa szyjnego lub rezonansu magnetycznego.
6. Leczenie i ćwiczenia – dyskopatia szyjna
Leczenie dyskopatii szyjnej na wczesnych etapach rozwoju rozpoczyna się od leczenia zachowawczego w postaci terapii farmakologicznej takich leków jak: przeciwzapalnych, przeciwbólowych i rozluźniających mięśnie dodatkowo zaleca się fizjoterapię i zamianę stylu życia.
Jeżeli nie będzie znaczącej poprawy w odczuciu pacjenta – lekarz może podjąć decyzję o leczeniu chirurgicznym.
Jeżeli chcecie państwo podjąć się stosownych ćwiczeń w celu ograniczenia efektów dyskopatii szyjnej, zalecamy skupić się przede wszystkim na ćwiczeniach rozciągających i rozluźniających kręgosłup szyjny. Nadmierne rozluźnienie napiętych mięśni i ich rozciągnięcie to często stosowana profilaktyka bólu przy chorobach kręgosłupa.
Może Cię również zainteresować: