Fizjoterapia uroginekologiczna zajmuje się profilaktyką, diagnostyką oraz leczeniem schorzeń związanych z nieprawidłowościami w obrębie miednicy. Problemy natury uroginekologicznej mogą dotknąć każdą z kobiet niezależnie od wieku, płci, wykształcenia czy statusu społecznego. Pewne kwestie zdrowotne możemy omówić właściwie z każdym, ale czy na forum z taką samą łatwością można mówić o kobiecych problemach jak nietrzymanie moczu, obniżenie narządów, zaburzeniach napięcia mięśni dna miednicy, bolesnych miesiączkach, bolesnym współżyciu czy problemach z płodnością? Więcej o fizjoterapii uroginekologicznej dowiesz się z dalszej części artykułu.
Spis treści:
- Czym się zajmuje fizjoterapia uroginekologiczna?
- Kto może zgłosić się do fizjoterapeuty uroginekologicznego?
- Jakie są wskazania do wizyty u fizjoterapeuty uroginekologicznego?
- Fizjoterapia uroginekologiczna w ciąży i po porodzie
- Jak wygląda wizyta u fizjoterapeuty uroginekologicznego
- Jakie formy terapii może wykorzystać fizjoterapeuta uroginekologiczny?
- Profilaktyka i edukacja w kontekście fizjoterapii uroginekologicznej.
1. Czym się zajmuje fizjoterapia uroginekologiczna?
Fizjoterapia uroginekologiczna zajmuje się: profilaktyką, diagnostyką oraz leczeniem schorzeń związanych z nieprawidłowościami w obrębie miednicy. Fizjoterapeuta uroginekologiczny pomoże w złagodzeniu dolegliwości układu moczowo–płciowego t.j:
- Nietrzymanie moczu i kału, są to główne powody, dla których wykonuje się ten rodzaj fizjoterapii.
- Wypadanie narządów płciowych, które odpowiada zejściu narządów narządów miednicy, takich jak pęcherz i macica, na przykład z powodu osłabienia mięśni.
- Ból miednicy, który może powstać w wyniku endometriozy, bolesnego miesiączkowania lub podczas stosunku płciowego;
- Dysfunkcje seksualne do których należą: anorgazmia, pochwica, ból podczas stosunku płciowego. W przypadku mężczyzn, zaburzenia erekcji i przedwczesny wytrysk;
- Zaparcia jelit spowodowane dysfunkcją dna miednicy.
2. Kto może zgłosić się do fizjoterapeuty uroginekologicznego?
Do fizjoterapeuty uroginekologicznego może zgłosić się kobieta jak i mężczyzna. Celem wizyty może być chęć rozwiązania problemu zdrowotnego lub profilaktyczne działania np. w kontekście zapobiegania skutków ciąży.
3. Jakie są wskazania do wizyty u fizjoterapeuty uroginekologicznego?
Wskazania do wizyty u fizjoterapeuty uroginekologicznego mogą być różne i często dość niepozorne, ale do najczęściej wymienianych zalicza się :
- nietrzymanie moczu, stolca, gazu lub częstomoczu,
- obniżenie narządów miednicy, takich jak pęcherz moczowy, macica i odbytnica,
- powikłania i dolegliwości po cięciu cesarskim lub nacięciu krocza podczas porodu,
- połóg,
- rozejście spojenia łonowego i bóle pachwin w ciąży,
- endometrioza,
- problemy z zajściem w ciążę czy z dolegliwości bólowe przedsionka pochwy,
- bolesne miesiączki,
- okres menopauzy,
- ból podczas stosunku.
4. Fizjoterapia uroginekologiczna w ciąży i po porodzie
Zaleca się, aby wizyta kobiety ciężarnej ustalona została w II trymestrze ciąży.
Pomoc fizjoterapeuty uroginekologicznego skierowana jest m.in. do kobiet w ciąży i po urodzeniu dziecka. Specjalista pomoże właściwie przygotować się do ciąży. U kobiet w ciąży bardzo ważne jest wzmocnienie mięśni dna miednicy, dzięki czemu kobieta odpowiednio przygotowuje się do porodu. Ćwiczenia wykonywane pod okiem Fizjoterapeuta dobiera ćwiczenia do wykonania w taki sposób, aby pozwalały ograniczyć lub wyeliminować występujące u ciężarnych dolegliwości związane z bólem kręgosłupa, miednicy czy spojenia łonowego.
Z pomocy specjalisty jakim jest fizjoterapeuta warto skorzystać także w okresie połogu, żeby odpowiednio dopasować terapię przyspieszyć regenerację poporodową. Optymalnym terminem do wizyty u fizjoterapeuty jest 6 tygodni po porodzie. Informacje czy był to poród siłami natury, czy cesarskie cięcie nie mają znaczenia.
5. Jak wygląda wizyta u fizjoterapeuty uroginekologicznego?
W czasie pierwszej wizyty przeprowadzany jest szeroki wywiad, który pozwala uzyskać najważniejsze informacje dotyczące ogólnego stanu zdrowia oraz ustalenie przyczyn problemów. Fizjoterapeuta uroginekoloficzny dokonuje ocenę postawy ciała, ścieżkę oddychania, stan kręgosłupa i pracę wyznaczonych mięśni – przeprowadzając badanie funkcjonalne układu ruchu. Następnie przeprowadzane jest badanie manualne – powłok brzusznych, miednicy, kręgosłupa, przepony i żeber. Jeśli pacjent zgłasza się po operacji, wówczas wykonywana jest również ocena blizny.
W określonych przypadkach oraz za zgodą pacjentki wykonywane jest też badanie przezpochwowe lub przezodbytnicze w celu oceny mięśni dna miednicy. Uzyskując odpowiednią ilość informacji o stanie zdrowia pacjenta ustalany jest plan terapii oraz częstotliwość wizyty. Fizjoterapeuta określi też zalecenia, które należy stosować w życiu codziennym. Na kolejnych wizytach specjalista przeprowadza wywiad oraz sprawdza skuteczność realizowanych przez pacjenta zaleceń. Następnie wykonywane są kolejne ćwiczenia oraz określane zostają zalecenia dotyczące dalszego postępowania przez pacjenta w domu.
6. Jakie formy terapii może wykorzystać fizjoterapeuta uroginekologiczny?
Fizjoterapia uroginekologiczna jest wykonywana przez wykwalifikowanego fizjoterapeutę i przy pomocy różnych metod leczenia zgodnie z celem leczenia, takich jak:
- Elektrostymulacja, która odbywa się w celu promowania tonizacji dna miednicy, zmniejszenia bólu okołoodbytniczego i zmniejszenia aktywności mięśni pęcherza.
- Kinesiotapingu, czyli przy użyciu specjalnych taśm w wyznaczonych na odcinkach kręgosłupa.
- Biofeedback, który ma za zadanie pomiaru aktywności mięśni w regionie, oceny skurczu mięśni, koordynacji i rozluźnienia;
- Kinezyterapia, która opiera się na ćwiczeniach t.j.: ćwiczenia Kegla, które promują przyrost siły w mięśniach miednicy.
Oprócz tych zasobów fizjoterapeuta może również zdecydować się np.: na użycie masażera okołoodbytniczego, kalendarza opróżniania i gimnastyki hipopresyjnej
7. Profilaktyka i edukacja w kontekście fizjoterapii uroginekologicznej
Fizjoterapia uroginekologiczna jest również ważną częścią profilaktyki i edukacji zdrowotnej kobiety. Edukacja i upowszechnianie działań profilaktycznych, a tym samym zwiększanie świadomości kobiet na temat zdrowia układu moczowo–płciowego, możemy zminimalizować ryzyko wystąpienia problemów ze strony miednicy mniejszej. Podstawą jest tutaj czynności, które każdego dnia wykonujemy, a które wykonywane niewłaściwie przez długi czas mogą wywołać problemy ze strony miednicy mniejszej. Istotnym elementem są tutaj nawyki i codzienne czynności. Przeciążanie, nieodpowiednie kasłanie, kichanie, dźwiganie, niewłaściwa mikcja i defekacja, zła postawa ciała, ciężkie treningi fizyczne to wszystko może doprowadzić do opłakanych skutków dla naszego zdrowia i zmusić nas do rehabilitacji.
Może Cię również zainteresować: