Wbrew temu na co wskazuje nazwa tego schorzenia „Łokieć tenisisty” dotyczy nie tylko tenisisty, bo ci miłośnicy sportu stanowią ok. 10% przypadków zachorowań. Z kolei pozostałe ok. 90% przypadków cierpiących na te dolegliwość stanowią m.in.: pracownicy biurowi i IT, programiści, mechanicy, monterzy. Czyli każda osoba, której zawód polega na powtarzalności ruchów rąk np. pisanie na klawiaturze komputera, wkręcenie i wykręcanie śrub itp.
Spis treści:
- Co to jest łokieć tenisisty
- Łokieć tenisisty – Objawy
- Jak przebiega diagnostyka łokcia tenisisty?
- Jak leczyć łokieć tenisisty
- Skutki nieleczonego łokcia tenisisty.
- Jak zapobiegać łokciowi tenisisty?
1. Co to jest łokieć tenisisty?
Łokieć tenisisty to potoczna nazwa schorzenia. Właściwa nazwa brzmi: zapalenie nadkłykcia bocznego kości ramiennej, które charakteryzuje się występowaniem zmian przeciążeniowych w obrębie ścięgien mięśni prostowników nadgarstka. Objawia się zespołem bólowym tkanek miękkich położonych bocznie w stosunku do stawu łokciowego, pochodzący najczęściej z uszkodzonego przyczepu mięśnia prostownika wspólnego palców, który przyczepia się do nadkłykcia bocznego kości ramiennej. Ból może promieniować, zgodnie z przebiegiem mięśnia, w kierunku przedramienia i nadgarstka.
2. Łokieć tenisisty – Objawy
Głównym objawem łokcia tenisisty jest ból pojawiający się w specyficznych sytuacjach t.j:
- Poranna sztywność w łokciu, która w początkowym stadium choroby ustępuje po rozruszaniu,
- Niekiedy pojawia się obrzęk widoczny po zewnętrznej krawędzi łokcia.
- Ból nasilający się przy prostowaniu nadgarstka
- Problemy z czynnościami życia codziennego np. ściskaniem ręki przy powitaniu, chwytaniem szklanki z herbatą,
- Wrażliwość i tkliwość tkanek miękkich podczas ucisku w okolicy łokcia,
- Ból pojawiający się przy próbie chwytania, ściskania, obracania czy prostowania nadgarstka.
3. Jak przebiega diagnostyka łokcia tenisisty?
Zazwyczaj do rozpoznania łokcia tenisisty nie jest potrzebna specjalistyczna aparatura. Można ją zdiagnozować w gabinecie lekarskim u ortopedy. Badanie dotyczy obydwu kończyn – chorą porównuje się ze zdrową.Badanie ocenia:
- Tkliwości palpacyjnej okolicy nadkłykcia przyśrodkowego kości ramiennej i 4-5 cm obwodowo od niej
- Stopnia bolesności przy czynnym odwracaniu i nawracaniu przedramienia z oporem oraz prostowaniu nadgarstka
- Sprawdzanie siły chwytu.
Dodatkowo wykonywane są testy diagnostyczne potwierdzające łokieć tenisisty:
- Test Thomsona – jego zadaniem jest wykazanie zespołu bolesności bocznego przedziału stawu łokciowego (łokieć tenisisty). W czasie testu pacjentowi poleca się wykonanie lekkiego wyprostu nadgarstka przy zaciśniętej pięści oraz wyprostowanie stawu łokciowego. Fizjoterapeuta jedną ręką stabilizuje nadgarstek pacjenta od strony dłoniowej, a drugą obejmuje jego pięść. Pacjent powinien zginać grzbietowo pięść przeciw oporowi fizjoterapeuty lub fizjoterapeuta zginać dłoniowo pięść przy oporze pacjenta.
- Test Milla – alternatywa dla testu Cozena – na potrzeby tego testu pacjent stoi, ustawia nadgarstek w wyproście, a jego ramię ułożone jest w nieznacznym nawróceniu i zgięciu w stawie łokciowym. Lekarz jedną ręką utrzymuje staw łokciowy, a drugą obejmuje dystalną część przedramienia. Chory ma za zadanie odwrócić przedramię wbrew oporowi. Wynik pozytywny można stwierdzić wówczas, gdy test wywoła dolegliwości bólowe na wysokości nadkłykcia bocznego kości ramiennej, bądź leżących po stronie bocznej mięśni prostowników
- Test Cozena – stosuje się w diagnozowaniu zespołu bólowego bocznego przedziału stawu łokciowego. Przeprowadza się go w pozycji siedzącej na jeden z dwóch sposobów:
1) W którym ręka badanego powinna być lekko odwiedziona w stawie ramiennym w kierunku tułowia oraz zgięta w stawie łokciowym, a dłoń zaciśnięta w pięść. Terapeuta jedną ręką podtrzymuje staw łokciowy osoby badanej, drugą umieszcza na jej dłoni. Zadaniem badanego jest wyprostowanie dłoni i przeciwstawienie się oporowi.
2) W drugiej metodzie testu Cozena osoba badana ma wyprostowaną rękę, natomiast terapeuta stara się ją zgiąć.
4. Jak leczyć łokieć tenisisty?
Leczenie łokcia tenisisty jest ściśle związane od stanu początkowego i momentu w którym pacjent zgłosi się na leczenie. Samo leczenie łokcia tenisisty jest trudne, bo schorzenie słabo reaguje na leczenie manualne. Druga przyczyna w trudności leczenia łokcia tenisisty polega na bagatelizacji schorzenia ze strony pacjenta, który zbyt późno zgłasza się na leczenie. Sposoby jakie możesz zastosować w domu:
-
- Tabletki przeciwbólowe, przeciwobrzękowe, przeciwzapalne
- Maści i żele do stosowania miejscowo
- Środki wykorzystywane do przygotowania okładów przeciwobrzękowych
- Zimne okłady
- Odpoczynek, nie nadwyrężać ręki
Leczenie zachowawcze łokcia tenisisty obejmuje szereg różnych metod terapeutycznych takich jak: iniekcje dościęgnowe, zabiegi fizykoterapeutyczne, ćwiczenia, usztywnienie stawu w ortezie i na oszczędzaniu kończyny kończąc. Wśród popularnych metod leczenia proponowanych przez lekarzy ortopedów wymienia się:
-
-
- Iniekcje dościęgnowe
- Blokady z kortykosteroidów,
- Zastrzyki z toksyny botulinowej,
- Osocze bogatopłytkowe (PRP),
- Autologiczną terapię krwi (ABI),
- Proloterapię.
-
Warto pamiętać, że: każda z podanych substancji ma nieco inny mechanizm oddziaływania na ścięgno oraz efekty leczenia tymi metodami są różne w zależności od przypadku pacjenta.
5. Skutki nieleczonego łokcia tenisisty:
Niewłaściwie leczony łokieć tenisisty może ulec pogorszeniu. Właściwą rehabilitacją można schorzenie zatrzymać na wczesnym etapie lub spowolnić. Nieleczony może doprowadzić do trwałego uszkodzenia, a nawet niepełnosprawności ręki.Jeśli nie zostanie wyeliminowana przyczyna schorzenia, to nawrót choroby może nastąpić zarówno po leczeniu zachowawczym, jak i operacyjnym.
Do powikłań łokcia tenisisty wymienia się :
- Osłabienie siły mięśni przedramienia
- Uszkodzenie nerwów lub naczyń krwionośnych
- Ograniczenia ruchomości w stawie łokciowym
6. Jak zapobiegać łokciowi tenisisty?
Zapobieganie łokciowi tenisisty obejmuje stosowanie się w codziennym życiu do tych kilku zasad:
- Używaj ergonomicznej klawiatury oraz myszki.
- Zadbaj o właściwy układ rąk w czasie korzystania z myszki oraz klawiatury.
- Swobodnie układaj ręce podczas pracy przy komputerze – bez napięcia w mięśniach i nadgarstku.
- Pisz na klawiaturze placami bez użycia nadgarstka.
- Wykonuj chwilowe przerwy w pracy.
- Pamiętaj o wykonywaniu ćwiczeń zalecanych przez lekarza.
Może Cię również zainteresować: